σε μια απρόσωπη κοινωνία..

....Γεννημένη σε έναν κόσμο γεμάτο ζωντάνια και ενέργεια όπου τα όνειρα έδιναν ουσία στις καρδιές των ανθρώπων. Σε έναν κόσμο που όλα έμοιαζαν εφικτά φτάνει η επιθυμία για όνειρα να ήταν μεγάλη. Όνειρα βασισμένα στην παιδική φαντασία και ελπίδα. Βασισμένη σε ιστορίες ευτυχισμένου τέλους με παιδική αθωότητα και ελευθερία που μπορούσε να δώσει μέλλον και ζωντάνια σε κάθε κόσμο, οποιαδήποτε εποχή. Η κινητήριος δύναμη για την διατήρηση ενός κύκλου, μιας πορείας που ακολουθεί η ζωή.
.....Τώρα χαμένη σε έναν κόσμο με μόνη επιθυμία την σταθερότητα και τον έλεγχο ολόκληρης της ζωής και της ύπαρξης. Σε ένα στάδιο που η κατανόηση της υλικής υπόστασης μιας ζωής κάνει τους ανθρώπους να ονειρεύονται μόνο τον έλεγχο της. Όνειρα βασισμένα στα μπορώ του μεγάλου εγώ. Εκεί που μερικοί θα σου δώσουν οδηγίες για την ζωή σου και τα όνειρά σου. Εκείνοι που σου οριοθετούν ακόμα και την φαντασία προτείνοντας την τέλεια αναλογία σε μια απρόσωπη κοινωνία.
.....Σε αυτόν τον κόσμο είχε εγκλωβιστεί χωρίς να βρίσκει έστω και μια μικρή διέξοδο. Σαν μια μικρή φλόγα ελπίδας που κινδυνεύει να σβήσει βυθίζοντάς αυτόν τον κόσμο στο απόλυτο σκοτάδι του. πως μπορούσε να επιβιώσει και γιατί;Τώρα που οι άνθρωποι είχαν επηρεαστεί και προσαρμοστεί σε έναν κόσμο που δεν την είχε πια ανάγκη. Ένιωθε να χάνεται λίγο – λίγο και προσπαθούσε να ταξιδέψει πίσω, εκεί που είχαν όλα σημασία όπως και εκείνη σαν οντότητα.
.....Τι έπρεπε να περιμένει; Δεν θα άλλαζε τίποτα από μόνο του. Mόνο η ιστορία την κρατούσε ζωντανή και αυτήν την ιστορία κάποιοι την παραγκώνισαν και την ξέχασαν σαν μέρος ενός μυθικού κόσμου που ποτέ δεν υπήρξε. Είχε και εκείνη αρχίσει να ξεχνάει τον λόγο της ύπαρξής της. Είχε αρχίσει σιγά – σιγά να σβήνεται κάθε αληθινή της ανάμνηση. Θα πάγωνε στον χρόνο ενώ η ψυχή της θα την άφηνε για να χαθεί σε μια πλαστή εικόνα του εαυτού της. Ποιος μπορούσε να εξηγήσει αυτήν την πορεία των πραγμάτων; Κανείς! Δεν θα υπήρχε πια λόγος για να το προσπαθήσει καν.